उशीर झाला

हळूहळू समजले, जरा उशीर झाला
सर्वांपूढे उभा मघाशीच होतो...
चालले काय म्हणत सावल्यांसमोर
बडबडणारा तो मीच होतो...

अरे च्यायला जखमेवर याच्या
खपली चढली, दुरुस्तही झाली...
अरे हो, मघा त्याच्या जखमेवर
तडफडणारा तो मीच होतो...

नाही, इथे आम्ही खेचत नाहीत
पाय वर चढणार्यांचे..
पण लक्षात आले, उंचावरून
तोंडघशी पडणारा मीच होतो...

अरे हेच तर ते आहेत
दिवस मशाली पेटवणारे...
अनं यांच्यात तमचिरागत
धडपडणारा तो मीच होतो...

आत्ताच माझी प्रेतयात्रा गेली
त्यात एकटा हळहळनारा मीच होतो...
ती धुमसत आहे बघ चिता एकटीच
त्यात जळणाराही  मीच होतो...